Το Dead Island 2 πέρασε τα πάνδεινα έως ότου φτάσει σε αυτό το σημείο να κυκλοφορήσει, με σχεδόν δέκα χρόνια ανάπτυξης και πηγαίνοντας από την μια εταιρεία στην άλλη, κατάφερε να ολοκληρωθεί. Οι θαυμαστές του απίστευτα gore παιχνιδιού θέλουν αγωνιώς να επιστρέψουν στους δρόμους του Dead Island και να δουν αυτά για τα οποία αγάπησαν το πρώτο παιχνίδι. Καταφέρνει λέτε το δεύτερο παιχνίδι να δώσει αυτό που ο κόσμος θέλει; Για να δούμε.
Όλη η σειρά παιχνιδιών δεν φημίζεται για τίποτα άλλο παρά το gore στοιχείο των zombies όπου ήταν μοναδικό στο πρώτο παίχνιδι και ευχαρίστηση που έδινε στον παίκτη να πολεμά με “χαζά” zombies, χωρίς να του κάνει το παιχνίδι εξαιρετικά δύσκολο και απλά να το διασκεδάζει πραγματικά. Αυτό επιστρέφει και στο δεύτερο παιχνίδι όπως φαίνεται καθώς το εξαιρετικό gore είναι και πάλι εδώ, είναι progressive με κάθε χτύπημα και αρκετά λεπτομέρες. Και εξηγώ. Η διαδικασία του διαμελισμού ενός zombie πλέον γίνεται με βάση τα πόσα χτυπήματα θα δεχθεί, πόσο σφοδρά θα είναι αυτά και προφανώς με κάθε χτύπημα, εμφανίζονται τα εσωτερικά όργανα, σπάνε κόκκαλα, βγαίνουν τα μάτια έξω ή διαλύεται το σαγόνι αν το χτυπάτε δυνατά στο κεφάλι. Είναι εξαιρετικά λεπτομερής η μάχη με τα zombie και νομίζω πως αυτό θέλουν να δουν όλοι.
Το κάθε zombie έχει σημεία που είναι πιο ευαίσθητα καθώς έχουν χάσει τα κόκκαλα του και τα όργανα τους είναι εκτεθειμένα, ή δεν έχουν πόδια και χέρια επομένως είναι πιο εύκολο να τα αποτελειώσετε. Έχει γενικά αρκετές παραλλαγές στα zombies. Το αίμα είναι άφθονο πάντου, με την ανατίναξη ενός zombie πετάγεται παντού σε όλο το χώρο και βάφεται κυριολεκτικά κόκκινο όλο το μέρος, αλλά το ωραίο είναι ότι το αίμα απορροφάται σταδιακά και αφήνει μεγάλες στάμπες.
Όσον αφορά στο story και γύρω από αυτό. Ξεκινάμε το ταξίδι μέσα σε ένα αεροπλάνο όπου το καταρρίπτουν και πρέπει να επιβιώσουμε με κάποιον τρόπο. Πριν την συντριβή, το παιχνίδι σου δίνει την δυνατότητα να επιλέξεις ανάμεσα σε 4-5 slayers με τον καθένα να έχει κάτι ξεχωριστό αλλά και ένα μειονέκτημα και η ιστορία να καθορίζεται ανάλογα με αυτόν. Αυτό δεν μπορείς να το αλλάξεις στην πορεία αλλά μπορείς να δημιουργήσεις διαφορετικά slots αποθήκευσης για να τους δοκιμάσεις όλους.
Κατά την διάρκεια της ιστορίας, οι ατάκες υπάρχουν καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού και πολλές φορές είναι ξεκαρδιστικές και ταυτόχρονα σαρκαστικές, κάτι που αρμόζει απόλυτα στο ύφος του παιχνιδιού. Η ιστορία είναι μια κλασική σαρκαστική ιστορία που δίνει χύμα τα κακώς κείμενα του Λος Άντζελες και για την νοημοσύνη των ανθρώπων της πόλης. Πέρα από αυτό βλέπουμε ένα φλεγόμενο Λος Άντζελες με πολύ λεπτομέρεια στο περιβάλλον και διάφορους τρόπους να σκοτώσεις τα zombies μέσω αυτού, όπως ηλεκτροπληξία όπου πρέπει να την δημιουργήσεις εσύ πολλές φορές ρίχνοντας νερό πάνω σε ηλεκτροδοτούμενο κομμένο καλώδιο, ή με την ανατίναξη βαρελιών που περιέχουν πετρέλαιο και άλλα πολλά. Από αυτά φυσικά, μπορείς να πάθεις και εσύ σαν παίκτης ζημία, και μια όμορφη λεπτομέρεια είναι ότι όταν δημιουργείται φωτιά, ο χαρακτήρας μας όσο πλησιάζει τόσο πιο πολύ ζεσταίνεται. Όποτε προσέξτε όταν πλησιάζεται φωτιές.
Όλα τα σπίτια είναι ανοιχτά προς εξερεύνηση με το καθένα να έχει το δικό του story από πίσω για το πως κατέληξε να παραδοθεί στα zombies με νεκρούς να βλέουμε τριγύρω και με διαφορετικούς τρόπους ο καθένας, ενώ πολλά αντικείμενα υπάρχουν μέσα στα σπίτια που μπορούμε να μαζέψουμε. Δεν καταλάβατε. Απίστευτα πολλά. Όσο για κλειδιά κλπ δεν χρειάζεται εφόσον είναι τζαμαρία ή πόρτα με τζάμι που χωράει να περάσει ο χαρακτήρας μας, απλά σπάστε το.Οι ήχοι είναι πολλοί, ακους πυροβολισμούς, μέταλλα να χτυπάνε, πουλιά, γρυλίσματα και πολλά άλλα όπου γεμίζουν το ήδη γεμάτο gameplay σου.
Αυτό που χαλάει λίγο το θέμα της λεπτομέρειας είναι οι αντανακλάσεις στους καθρέπτες και τα τζάμια, καθώς δεν μπορείς να δεις τον εαυτό σου και ουσιαστικά δεν είναι δυναμική η αντανάκλαση. Επίσης, πολλές φορές σε βάζει να ψάξεις πράγματα σε ένα τεράστιο χώρο, όπως κλειδιά, αλλά δεν σου δίνει κανένα hint με αποτέλεσμα να σπαταλάς πολύ χρόνο να κάνεις κύλους μέχρι να βρεις ένα μικρό αντικείμενο σε έναν μεγάλο χώρο.
Τα perks, τα skills και τα abilities είναι εδώ με ένα ωραίο και οργανωμένο σύστημα και με τα abilities να δίνονται αυτόματα καθώς εξελίσσεται το παιχνίδι. Επίσης έχουμε τις κάρτες Slayer και Numen.
Οι κάρτες Slayer είναι κάρτες δεξιοτήτων που έχουν σχεδιαστεί για επίθεση. Αυτές οι κάρτες δίνουν συχνά μπόνους για την εκτέλεση ορισμένων ενεργειών, όπως το να σκοράρουν κεφαλιές ή να κόβουν άκρα. Πολλές από τις δεξιότητες Slayer είναι βασικά ενισχύσεις που σχετίζονται με τη δράση μάχης.
Οι κάρτες Numen είναι ο πέμπτος και τελευταίος τύπος διαθέσιμων καρτών δεξιοτήτων, οι οποίες επικεντρώνονται σε ικανότητες που μοιάζουν περισσότερο με ζόμπι. Αυτές οι δεξιότητες επιτρέπουν στον Slayer να χρησιμοποιεί διάφορες επιθέσεις που βασίζονται σε ζόμπι. Μία από τις κάρτες δεξιοτήτων Numen που αποκαλύφθηκαν στο κοινό είναι η Spitting Cobra. Κατά την ενεργοποίηση, ο Slayer θα φτύσει οξύ από το στόμα του, λιώνοντας αμέσως τα ζόμπι που καταφέρνει να καλύψει, ενώ θα προκαλέσει επίσης μεγάλη ζημιά σε όσα ζόμπι δεν σκοτωθούν αμέσως.
Τα collectibles είναι πάρα πολλά, μπορείς να πάρεις blueprints όπου σου μαθαίνουν νέες τεχνικές κατασκευής των όπλων σου και άλλα πολλά, ενώ collectibles υπολογίζονται και τα σπάνια zombies που σκοτώνεις.
Το εντυπωσιακό είναι ότι μπορούμε να παίξουμε online μαζί με άλλους παίκτες και φυσικά co-op με την παρέα σου όπου σίγουρα είναι αρκετά διασκεδαστικό. Δυστυχώς οι servers ήταν κλειστοί κατά την διάρκεια του δικού μου gameplay λόγω ότι δεν είχε κυκλοφορήσει επίσημα το παιχνίδι επομένως δεν μπορώ να δώσω παραπάνω εντυπώσεις σε αυτό.
Γενικότερα το open world κομμάτι μετράει πολύ στο παιχνίδι, δίνει μια ζωντάνια καθώς υπάρχουν και τα side quests τώρα καθ’οδόν για την βασική αποστολή σου, όπου είναι εξίσου σημαντικά και θα σε βοηθήσουν περαιτέρω στην συνέχεια.
Από άποψη γραφικών και απαιτήσεων, δεν είμαι ο μέσος χρήστης με την RTX 3080 και τα 32 GB αλλά μπορώ να πω πως στα Ultra ήταν πάνω από 80-90 fps συνεχώς το παιχνίδι και δίχως κολλήμματα, ενώ τα γραφικά ήταν όμορφα και κυρίως πολύχρωμα. Θα περίμενα ίσως λίγο καλύτερα animations στον χαρακτήρα μας, διότι δίνει την δυνατότητα να βλέπουμε τα πόδια μας αλλά το rotation είναι σαν να αιωρείται απλά ο χαρακτήρας και σαν να έχει μείνει στο idle.
Συνοπτικά, το παιχνίδι ύστερα από χρόνια καθυστερήσεων έρχεται με φόρα και μπορώ να πω ότι είναι αρκετά διασκεδαστικό και όμορφο με μικρά θεματάκια σε ορισμένα σημεία που διορθώνονται ομώς με μερικά updates. Έχει προοπτική και μαζί με το online σίγουρα πολλές παρέες θα μαζέψουν τον εξοπλισμό τους και θα ξεχυθούν στους δρόμους του Λος Άντζελες για το killing spree τους με τα zombies. Άξια συνέχεια του Dead Island; Για μένα πιστεύω πως ναι, δίνει όλη την ευχαρίστηση του να σκοτώνεις zombies και όλο αυτό το splatter να σκάει στην οθόνη σου. Έχει δοθεί πολύ προσοχή σε αυτό το κομμάτι και αυτό φαίνεται.
