Μεγάλοι δάσκαλοι της τέχνης όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Σάντρο Μποτιτσέλι και ο Ρέμπραντ φαίνεται να χρησιμοποιούσαν πρωτεΐνες, ιδίως κρόκο αυγού, στις ελαιογραφίες τους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Εδώ και καιρό έχουν εντοπιστεί ίχνη υπολειμμάτων πρωτεϊνών σε κλασικές ελαιογραφίες, αν και συχνά αποδίδονταν σε μόλυνση. Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τρίτη στο περιοδικό Nature Communications διαπίστωσε ότι η προσθήκη ήταν πιθανότατα σκόπιμη – και ρίχνει φως στις τεχνικές γνώσεις των Παλαιών Δασκάλων, των πιο εξειδικευμένων Ευρωπαίων ζωγράφων του 16ου, 17ου ή των αρχών του 18ου αιώνα, και στον τρόπο με τον οποίο προετοίμαζαν τα χρώματά τους.
Υπάρχουν πολύ λίγες γραπτές πηγές για το θέμα αυτό και δεν έχει ξαναγίνει καμία επιστημονική εργασία που να διερευνά το θέμα σε τέτοιο βάθος. Τα αποτελέσματά δείχνουν ότι ακόμη και με μια πολύ μικρή ποσότητα κρόκου αυγού, μπορεί να επιτευχθεί μια εκπληκτική αλλαγή των ιδιοτήτων του λαδομπογιάς, αποδεικνύοντας πώς μπορεί να ήταν επωφελής για τους καλλιτέχνες. Η απλή προσθήκη λίγου κρόκου αυγού στα έργα τους, όπως αποδεικνύεται, θα μπορούσε να έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις που ξεπερνούσαν την απλή αισθητική. Οι χημικές αντιδράσεις μεταξύ του λαδιού, της χρωστικής και των πρωτεϊνών του κρόκου επηρεάζουν άμεσα τη συμπεριφορά και το ιξώδες του χρώματος.
Τα αποτελέσματα από το μοριακό επίπεδο έως και τη μακροσκοπική κλίμακα, συμβάλλουν σε μια νέα γνώση για τη χρήση των συνδετικών υλικών του κρόκου αυγού και του λαδιού. Δεν εξετάζουν απλώς την ταυτοποίηση των υλικών που χρησιμοποιούσαν οι παλιοί δάσκαλοι, αλλά εξηγούν πώς μπορούσαν να παράγουν θαυμάσια και λαμπερά εφέ χρησιμοποιώντας και αναμειγνύοντας τα λίγα διαθέσιμα φυσικά υλικά. Αυτή η νέα γνώση συμβάλλει όχι μόνο στην καλύτερη συντήρηση και διατήρηση των έργων τέχνης αλλά και στην καλύτερη κατανόηση της ιστορίας της τέχνης.
