Παρά την 11χρονη λειτουργία καθαρισμού στο χώρο της Ιαπωνίας, το μείγμα πυρηνικών καυσίμων και συντριμμιών μέσα στους τρεις κατεστραμμένους αντιδραστήρες παραμένει στη θέση του και είναι επί του παρόντος πολύ επικίνδυνη για να αντιμετωπιστεί.
Για την αντιμετώπιση αυτού, μια ομάδα πανεπιστημίου της Sheffield συνεργάστηκε με τις ιαπωνικές αρχές για να αναπτύξει ένα υλικό που προσομοιώνει το εξαιρετικά ραδιενεργό μίγμα στο κέντρο του φυτού. Ελπίζουμε ότι αυτό θα βοηθήσει να σπάσει τη μέθοδο για την τελική διάθεση των εξαιρετικά επικίνδυνων συντριμμιών.
Οι κάτοικοι του Νότιου Γιορκσάιρ θα διαβεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει παρόμοιο επικίνδυνο απόθεμα προσομοιωμένων συντριμμιών που κάθεται σε ένα εργαστήριο κάπου στο Σέφιλντ, καθώς το έργο έχει εμπλακεί την αντικατάσταση των πιο επικίνδυνων στοιχείων, συμπεριλαμβανομένου του πλουτωνίου, με μη ραδιενεργά υποκατάστατα που αναπαράγουν τις ιδιότητές τους.
“Να είστε σε θέση να καταλάβετε κάτι για το υλικό μέσα είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της στρατηγικής ανάκτησης”, δήλωσε ο καθηγητής Claire Crokhill. “Μέχρι να ανακτηθεί το καύσιμο, θα υπάρξει πάντοτε ένας κίνδυνος στη Φουκουσίμα.”
“Επειδή είναι τόσο ραδιενεργός, κανείς δεν έχει κανείς έξω είναι πολύ επικίνδυνο”, εξήγησε. “Αλλά αυτό είναι πραγματικά προβληματικό, διότι αν πρόκειται να σχεδιάσετε μια στρατηγική για να το αφαιρέσετε, πρέπει να ξέρετε κάτι σχετικά με τις χημικές του ιδιότητες, τις μηχανικές του ιδιότητες, πόσο σκληρά είναι, τι είδους ρομπότ πρέπει να χρησιμοποιούμε για να το κόψουμε. ”
Ο Corkhill δήλωσε ότι οι προσπάθειες συνεχίστηκαν να έχουν πρόσβαση στα εξαιρετικά επικίνδυνα συντρίμμια στο χώρο και μια ρομποτική έρευνα του υλικού στον αντιδραστήρα που έχει κυκλοφορήσει τώρα από την εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας του Τόκιο.
Είπε ότι το πρόβλημα ήταν να γίνει πιο άμεσο επειδή χρειάζονται 150m³ νερού μια ώρα για να διατηρηθούν οι αντιδραστήρες να δροσιστούν και να αποθηκεύουν αυτό το επικίνδυνο υγρό είναι ένας “μεγάλος πονοκέφαλος”. Πρόσθεσε το εσωτερικό του υλικού είναι τόσο τοξικό ότι αν κάνατε σε ένα δοχείο για ένα λεπτό, υπάρχει μια πιθανότητα θανάτου κατά 50 τοις εκατό.
Σε συνεργασία με την ελβετική πηγή φωτός, η ομάδα της έχει συγκεντρώσει τα “συστατικά” τα οποία θα ήταν μέσα στον αντιδραστήρα κατά τη στιγμή της καταστροφής του 2011, συμπεριλαμβανομένων των συντριμμιών, όπως φιάλες από ανοξείδωτο χάλυβα και εξειδικευμένο σκυρόδεμα και το καύσιμο.
“Κάναμε μια συνταγή ουσιαστικά από αυτό που γνωρίζουμε ήταν μέσα στον αντιδραστήρα και το αναμιγνύουμε και, λίγο σαν ένα κέικ, το έχουμε ψηθεί σε φούρνο στις υψηλές θερμοκρασίες του ατυχήματος περίπου 2.000 ° C υπό τις σωστές συνθήκες “, είπε. “Και έχουμε εξευγενίσει αυτή τη διαδικασία μέχρι να έχουμε κάτι που πιστεύουμε ότι μοιάζει με το υλικό μέσα στον αντιδραστήρα.”
Ο Corkhill δήλωσε ότι το υλικό μπορεί να αντιμετωπιστεί και οι ειδικοί μπορούν να εκτελέσουν πειράματα πάνω τους για να πάρουν μια καλύτερη ιδέα για το τι είναι οι ιδιότητες αυτού του υλικού. Αυτό θα επιτρέψει στους μηχανικούς να σχεδιάσουν ρομπότ ή άλλες τεχνολογίες που θα διαρκέσουν μέσα στους αντιδραστήρες.
