Έχοντας μεγαλώσει με ατελείωτες ώρες σε 2D side scrolling παιχνίδια και για να είμαι ειλικρινής μιλάω για Castlevania, Contra, Super Mario και πολλά άλλα, σίγουρα όταν είδα το F.I.S.T. να έρχεται προς το μέρος μου προφανώς άρχισα να τρίβω τα χέρια μου. Αν και πάντα στην όψη κάτι εντελώς καινούριου έχουμε τις υποψίες και τις επιφυλάξεις μας, ο τίτλος αυτός έρχεται για να ξεχωρίσει.
Το παιχνίδι αφηγείται μια ιστορία για ένα κουνέλι ονόματι Ray που όταν ένας παλιός φίλος συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή και πηγαίνει να τον σώσει, αντιμετωπίζοντας πολλά ρομπότ με επικεφαλής τις Λεγεώνες των Iron Dogs στην πορεία. Από την πρώτη στιγμή το παιχνίδι ξεκινά με έντονη δράση με την ιστορία να επεκτείνεται με καλό ρυθμό και να είναι πολύ ευχάριστη καθ’ όλη τη διάρκειά της με περίσσεια ενδιαφέροντος.
Και τώρα πάμε στο αγαπημένο μου κομμάτι. Το gameplay του παιχνιδιού είναι ένα από τα σημεία που έγινε και η πιο ποιοτική δουλειά με τις μάχες σώμα με σώμα να είναι απολαυστικές και ζωντανές μιας και το παιχνίδι πάντα εκπλήσσει τις στιγμές που ο παίκτης δεν το περιμένει – με άλλα λόγια: να είστε μονίμως έτοιμοι διότι κάθε γωνιά μπορεί να κρύβει έναν αναπάντεχο εχθρό. Ο χάρτης είναι απίστευτα μεγάλος. Κάθε ζώνη έχει το δικό της όνομα, όπως το Sewers, το Tower, για να βοηθήσει στη διαφοροποίησή τους από την άποψη του κόσμου. Μια άλλη μικρή σημείωση σχετικά με την προβολή του χάρτη είναι ότι δεν μπορείτε να περιηγηθείτε ή να καρφιτσώσετε συγκεκριμένα εικονίδια για συλλεκτικά αντικείμενα και στόχους.
Ένα άλλο κομμάτι που το F.I.S.T. εντυπωσιάζει είναι το γραφικό. Συνήθως τα sidescrollers κάνουν οικονομία στα γραφικά τους όμως αυτό δεν είναι αληθές εδώ μιας και ο τίτλος έχει εκπληκτική λεπτομέρεια η οποία είναι εμφανής κυρίως στους χαρακτήρες αλλά και στον ίδιο το χάρτη με πλούσια χρώματα και ποικιλία στο περιβάλλον παρά το περιορισμένο viewing agle. Το μόνο μου παράπονο είναι πως παρόλο που το παιχνίδι τρέχει άψογα γενικότερα, στις στιγμές που γίνεται φόρτωση γραφικών υπήρξαν πολλά slowdowns η ακόμα και hungs που η αλήθεια είναι πως ενοχλούν.
Μιλώντας για πράγματα που ενοχλούν, αν κάτι επίσης δεν με εντυπωσίασε ήταν και το voice acting. Οι φωνές των κατά τα άλλα εντυπωσιακά σχεδιασμένων χαρακτήρων ήταν σαν να ακούς κάποιον να μιλάει μέσα από χαρτόκουτο, χωρίς καμία αίσθηση depth η γενικότερα κάποιου είδους προσπάθεια ρεαλισμού. Το voice acting καθεαυτό από την άλλη πλευρά ήταν ικανοποιητικό και λειτούργησε σωστά στη ροή του παιχνιδιού.
Στο τέλος της ημέρας αν κάποιος με ρωτήσει αν τελικά απόλαυσα το F.I.S.T. θα απαντήσω ένα άνετο “ναι”. Αποτελεί χωρίς αμφιβολία έναν τίτλο που είναι αδιαμφισβήτητα διασκεδαστικός, με εντυπωσιακά γραφικά, πολλή δράση, ικανοποιητικό combat και μια καλή ιστορία να δένει όλα τα παραπάνω μεταξύ τους. Νομίζω πως αν διορθωθούν στο μέλλον το μέτριο voice acting και τα τεχνικά ζητήματα της φόρτωσης των γραφικών, θα έχουμε στα χέρια μας έναν ειλικρινά απολαυστικό side-scroller τίτλο.
