Το Forspoken ξεχωρίζει ως ένα ενδιαφέρον μέρος της σειράς παιχνιδιών της Square Enix για το επόμενο έτος, καθώς δεν έχει το μεγάλο brand του Final Fantasy 16, αλλά διαθέτει έναν μεγάλο ανοιχτό κόσμο που μοιράζεται κάποια οπτικά στοιχεία με αυτό το παιχνίδι. Από ό,τι ακούγεται, πρόκειται για ένα μικρό πείραμα για την Luminous Productions υπό την Square Enix, τον πρώτο αυτόνομο τίτλο του στούντιο, και το πειραματικό είναι μια καλή λέξη γι’ αυτό.
Το Forspoken ξεκινά με την φλύαρη πρωταγωνίστρια μας Frey να μεταφέρεται μυστηριωδώς από τη Νέα Υόρκη στον κόσμο της Athia μέσω μιας πύλης. Οι πρώτες στιγμές της Frey στην Athia την βλέπουν να ανακαλύπτει ότι το παράξενο μανίκι καρπού που μιλάει και φοράει της έχει δώσει μαγικές δυνάμεις και ότι ο κόσμος στον οποίο την πέταξαν βρίσκεται σε κίνδυνο.
Ο κύριος βρόχος του gameplay στο Fospoken περιλαμβάνει τη Frey να τρέχει σε μεγάλες overworld περιοχές χρησιμοποιώντας ικανότητες parkour, να σταματά για να συλλέξει πληροφορίες, να ολοκληρώνει σημεία ενδιαφέροντος και να πολεμάει εχθρούς.
Η Athia έχει καταστραφεί από κάτι που η Frey ονομάζει Break και οι εναπομείναντες κάτοικοι της έχουν κατασκηνώσει σε μια κεντρική πόλη. Η πλοκή δημιουργεί γρήγορα τέσσερις κακές “Tantas” για να αντιμετωπίσει η Frey, ο καθένας με τις δικές του δυνάμεις και κίνητρα, και ο καθένας προσφέρει αποτελεσματικά μια μίνι-αρχή ιστορίας και gameplay για να πολεμήσετε μέχρι μια μάχη με το boss.
Πριν από αυτές τις ανοιχτές περιοχές, όμως, θα πρέπει συχνά να περάσετε από ένα μεγάλο σωρό κουραστικά πράγματα, τα οποία είναι δυστυχώς αρκετά προβλέψιμα και τυποποιημένα στην καλύτερη περίπτωση. Η ίδια η Frey ερμηνεύεται με ζωντάνια από την Ella Balinska, αλλά το σενάριο που της δόθηκε είναι περίεργο – κυρίως επειδή βρίζει κάθε συχνά σε μια πιθανή προσπάθεια να χρησιμοποιήσει την καθομιλουμένη της πραγματικής ζωής. Αυτό βγαίνει λίγο υπερβολικό.
Η ίδια η Athia δεν είναι κάτι καινούργιο, όλα αυτά τα αόριστα μεσαιωνικά και οι σκοτεινές πολιτικές δομές, αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, το Forspoken έχει να κάνει περισσότερο με το τοπίο παρά με την πολιτική. Οι περιοχές στις οποίες μπορείτε να τρέξετε στο Forspoken ξεκινούν μεσαίου μεγέθους, αλλά γρήγορα γίνονται τεράστιες, γεμάτες από μικρές παράλληλες δραστηριότητες και προαιρετικά extras, προσφέροντας ώρες επιπλέον περιεχομένου για όσους πραγματικά κολλάνε με το παιχνίδι. Η μετακίνηση σε αυτές τις περιοχές είναι αρκετά διασκεδαστική από την αρχή, με την κίνηση της Frey να της επιτρέπει να τρέχει με μεγάλη ταχύτητα.
Περισσότεροι μηχανισμοί κίνησης καταφθάνουν καθώς προχωράτε, συμπεριλαμβανομένων μερικών πραγματικά ωραίων επιλογών στα τέλη του παιχνιδιού, αν και στην αρχή ένας μηχανισμός αντοχής αποδεικνύεται λίγο δύσκολος με λίγα πλεονεκτήματα, αναγκάζοντας μας να σταματήσουμε περιστασιακά όταν θα προτιμούσαμε να μην το κάνουμε. Θα εντοπίσετε επίσης λαμπερά μπλε φώτα γύρω από το χάρτη που το καθένα δίνει έναν πόντο Mana για να ξοδέψετε για την αναβάθμιση των ξορκιών σας – σκεφτείτε τις σφαίρες ικανότητας του Crackdown και είστε στο σωστό σημείο.
Αυτός είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος για να παρακινήσετε την εξερεύνηση και έχει ωραία απτά οφέλη, οπότε λειτουργεί άριστα. Καθώς προχωράτε στη μάχη με τους εχθρούς, τα πράγματα είναι λίγο μπερδεμένα. Χρησιμοποιώντας τη μαγεία της Frey θα έχετε πρόσβαση σε βλήματα που πυροβολούν πιο γρήγορα ή πιο αργά, ανάλογα με το αν προτιμάτε να τα φορτίζετε, γεγονός που καθιστά το Forspoken σχεδόν ένα εξαιρετικά κινητικό shooter τρίτου προσώπου.
Δεν υπερέχει σε αυτό, όμως, με ανακριβή στόχευση και σπογγώδη κίνηση, και ενώ κάθε μαγικό δέντρο σας δίνει διαφορετικές επιλογές, το σύστημα μάχης εξακολουθεί να καταλήγει λίγο ανούσιο. Το παιχνίδι πετάει επίσης σε διάφορα σημεία τεράστιο αριθμό εχθρών που κρατούν ασπίδες εναντίον σας, κάτι που απλά δεν ήταν πολύ διασκεδαστικό να πολεμήσετε. Το όλο σύστημα μας οδήγησε στο να επικεντρωθούμε μόνο σε μερικά ξόρκια που θεωρούσαμε ικανοποιητικά και αποτελεσματικά, αντί να μας ενθαρρύνει πραγματικά να πειραματιστούμε πολύ.
Το Forspoken έχει κυκλοφορήσει ως αποκλειστικότητα για το PS5, οπότε ελπίζετε ότι μπορεί να πάρει τη θέση του στην πρώτη γραμμή της γραφικής αιχμής. Σε μερικούς τομείς, αυτό επαληθεύεται, με χρόνους φόρτωσης που είναι σπάνιοι και πραγματικά σύντομοι, και έναν κόσμο που απλώνεται και προσφέρει μεγάλες περιοχές προς εξερεύνηση.
Τούτου λεχθέντος, είναι επίσης λίγο άδειος – ενώ υπάρχουν εχθροί και μικρές βάσεις που πρέπει να καθαρίσετε, η λεπτομέρεια λείπει καθώς κινείστε πάνω από το έδαφος. Το έδαφος και η γεωμετρία είναι πολύπλοκα και εντυπωσιακά, για να είμαστε ξεκάθαροι, αλλά δεν αισθάνεστε ότι είναι κάτι ιδιαίτερο. Ενώ οι διάφορες περιοχές αισθάνονται αρκετά διακριτές χάρη στις σχεδόν χρωματικά κωδικοποιημένες διαφορές, σπάνια υπάρχει κάτι που πραγματικά σας κόβει την ανάσα.
Η ποικιλία είναι εντάξει μεταξύ των ζωνών, αλλά η κάθε μία είναι πολύ ίδια όσο βρίσκεστε σε αυτήν – αυτό είναι ένα δύσκολο ζήτημα να μεταφερθεί, αλλά συνοψίζει το γεγονός ότι το Forspoken δεν έχει πραγματικά την απαιτούμενη εφευρετικότητα για να κρατήσει αυτές τις περιοχές ενδιαφέρουσες.
Περάσαμε ανάμεικτα με το Forspoken, η κίνηση στον κόσμο του είναι καλή όταν έχετε χρόνο να τρέξετε και να εξερευνήσετε, αλλά η ιστορία του έχει τη συνήθεια να μπαίνει στη μέση. Παρομοίως, κάποια ζωηρά εφέ και λεπτομερείς σχηματισμοί βράχων και τοπία δεν εμπόδισαν το παιχνίδι να δείχνει συνολικά λίγο άχαρο.
Ως πείραμα με τη μηχανή Luminous που τροφοδοτεί τα παιχνίδια Final Fantasy, το Forspoken είναι αναμφισβήτητα ένα ενδιαφέρον αλλά ελαττωματικό κομμάτι της παραγωγής. Αλλά αν η Square ελπίζει ότι θα ξεκινήσει ένα νέο μεγάλο franchise, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσει.
Ευχαριστούμε την CD Media για την παραχώρηση του ψηφιακού κλειδιού για τις ανάγκες του review
