Τι να πούμε για τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη. Και εντάξει, γνωρίζετε ήδη τη γνώμη μας πάνω στην νέα του σειρά μάλλον. Είναι σπάνιες οι φορές που βλέπουμε στην ελληνική τηλεόραση μια σειρά που να σπάει τα standards που έχουν καθιερωθεί από άλλες σειρές της τηλεόρασης, όπου καταντάνε να βγάζουν 60 επεισόδια μέσα σε ένα μήνα προβολής, ενώ εδώ με 9 επεισόδια όλη η σεζόν, όπως και θα έπρεπε να ήταν κάθε σοβαρή σειρά, να καταφέρνει να σου περάσει όλα τα μηνύματα που θέλει και να σου δίνει μια τόσο δυνατή ιστορία που θα λατρέψεις.
Ο Παπακαλιάτης έχει καταφέρει τόσα πολλά με αυτή τη σειρά που κανείς άλλος σκηνοθέτης της σύγχρονης Ελλάδας δεν έχει πετύχει. Έχει καταφέρει να αγκαλιάσει τον θεάτη με το εξαιρετικό σενάριο και την σκηνοθεσία του. Σε αυτό φυσικά βοήθησε και το καστ της σειράς όπου αν μη τι άλλο είναι γεμάτο εξαίρετους καλλιτέχνες, οι οποίοι ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους.
Ιδιαίτερη αναφορά θέλω να κάνω στην Μαρία Καβογιάννη όπου μέσα από το ρόλο καταφέρνει να συγκινήσει το πανελλήνιο και όχι μόνο, δείχνοντας το μεγαλείο μιας μητεράς και το πόσο δυνατή είναι προκειμένου να προστατεύσει το παιδί της. Ερμηνεύει τόσο τέλεια το ρόλο της που συγκλονίζει τους θεάτες και πραγματικά σε κάνει να νιώσεις και τον πόνο, και την λύπη και την ανακούφιση. Προσωπικά, πιστεύω ότι με την διανομή της σειράς στο Netflix, η Μαρία Καβογιάννη θα μπορούσε άνετα να κερδίσει ένα βραβείο για τον ρόλο αυτό. Και αυτό δεν το λέω μόνο εγώ αλλά όλοι όσοι είδαν την σειρά και κατάλαβαν πόσο ταλαντούχα ηθοποίος είναι η γυναίκα αυτή.
Άλλη μια ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στη Χάρις Αλεξίου, η οποία όχι μόνο εξέπληξε τους έλληνες θεάτες αλλά ξεχώρισε και ανάμεσα από άλλους εξαίρετους ηθοποιούς. Η ερμηνεία της είναι καθηλωτική και ίσως η πιο πειστική από όλες. Φυσικά δεν έχασε στιγμή να προβάλλει και το απίθανο ταλέντο της στο τραγούδι με το τελευταίο επεισόδιο απλά να συγκινεί.
Γενικότερα η σειρά αφηγειται μια ιστορία όπου ο Ορέστης Εμμανουήλ, δάσκαλος μουσικής ταξιδεύει στους ειδυλλιακούς Παξούς για να αναλάβει το τοπικό φεστιβάλ μουσικής. Εκεί, γνωρίζει την Κλέλια, μια 19χρόνη φιλόδοξη κοπέλα που θέλει να σπουδάσει μουσική στην Αθήνα. Αντιμέτωπος με τη μικρή κοινωνία του νησιού και όλες τις παθογένειες της, θα βρεθεί μπλεγμένος σε μία ακραία ερωτική ιστορία που θα αποτελέσει κίνητρο για να εκδηλωθούν όλα τα κοινωνικά προβλήματα τα οποία μαστίζουν μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων.
Η σειρά, αν και κατά βάση στρέφεται από τον έρωτα, αγγίζει και βάζει επίσης το μαχαίρι στο στομάχι με τον τρόπο που παρουσιάζει τα προβλήματα της κοινωνίας μας και δείχνει πόσο άρρωστη είναι. Μάλιστα, είναι από τις λίγες φορές που επιτέλους θίγεται και το θέμα τον ομοφυλοφίλων που στην χώρα μας αυτό αποτελεί να υπάρχει πρόβλημα με την μη αποδοχή τον ανθρώπων αυτών από τις οικογένειες τους και τον περίγυρο τους. Δυστυχώς, πολλοί δεν θέλουν να το αποδεχτούν, αλλά η σειρά αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα πάνω σε αυτά τα ζητήματα, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η ενδοοικογενειάκη βία.
Η σειρά έχει μια πάρα πολύ καλή συνοχή της ιστορίας και βήμα βήμα εξελίσσεται, και επειδή το κλίμα είναι σχεδόν από την αρχή βαρύ, υπάρχουν κάποιες στιγμές που καταφέρνει να περάσει και λίγο χιούμορ μέσα από το δράμα, με έναν τρόπο πολύ ιδιαίτερο που αρέσει. Και φυσικά, το χιούμορ θα το κάνουν οι ηθοποιοί και οι χαρακτήρες που το σηκώνουν και όχι όποιος νά ‘ναι, και σε πολλές περιπτώσεις ήταν η Χάρις Αλεξίου, της οποίας της ταίριαζε απόλυτα.
Πέρα από τα καθηλωτικό σενάριο, του οποίου το τέλος του σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα, η εικόνα βρίσκεται επίσης σε υψηλά επίπεδα, βλέποντας όμορφα σκηνικά, ρεαλιστικά VFX εφέ και χρώματα που αρμόζουν στο ύφος της σειράς. Ο Παπακαλιάτης ξέρει πραγματικά με ποιους να δουλέψει και επιφέρει ένα αποτέλεσμα σαν και αυτό.
Οι ήχοι και η μουσική ήταν ιδιαίτερα και μάλιστα πρόβαλε αρκετά την ποιοτική μουσική όπως και θα έπρεπε να γίνεται σε κάθε σειρά αλλά φυσικά μέχρι το βαθμό που χρειάζεται για να μπορέσει να παραμείνει μοντέρνο και όμορφο.
Φυσικά, υπήρξαν σημεία τα οποία λίγο χώλαιναν και φαίνονταν ότι δεν έστεκαν και πολύ αλλά στο σύνολο της κατάφερε να δώσει ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα που λίγες φορές βλέπουμε στην τηλεόραση.
Εξαιρετικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς, τον Φάνη Μουρατίδη που έπαιζε έναν κακό και λαθρέμπορα πατέρα, τον Ορέστη Χαλκιά που έπαιζε τον ομοφυλόφιλο Αντώνη και όλο το υπόλοιπο καστ, με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη φυσικά όπως μας συνηθίζει, να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Πολλοί θα πουν διάφορα για τον Παπακαλιάτη, πολλοί θα χλευάσουν, αλλά αυτό συνηθίζεται στην ελληνική κοινωνία για ό,τι καλό έρχεται στην επιφάνεια οπότε απλά συνιστούμε να μην ακούσετε κανέναν και να δείτε την σειρά, γιατί όπως και ανακοινώθηκε θα υπάρξει και συνέχεια γι αυτήν, τώρα μάλιστα που έγινε διαθέσιμη και στο Netflix για το ελληνικό κοινό, και θα γίνει διαθέσιμη παγκοσμίως από αρχές του 2023.
Ελπίζουμε σε περισσότερες τέτοιας ποιότητας παραγωγές να έρθουν στο προσκήνιο, γιατί η σειρά αυτή μπορεί να είναι μια γροθιά στο στομάχι των θεάτων λόγω της ωμότητάς της και των θεμάτων που θίγει, αλλά είναι γροθιά και για τους υπόλοιπους παραγωγούς, σκηνοθέτες και σεναριογράφους για να δημιουργήσουν κάτι ποιοτικό.
Στον δρόμο που χαράζει το Maestro και το Έτερος Έγω λοιπόν, και ακόμα παραπέρα.
Η σειρά καταφέρνει να αγγίξει τόσα κοινωνικά προβλήματα, να δείξει τον έρωτα ανάμεσα στους νέους ανθρώπους, ομοφυλόφιλους και μη, αλλά και να προβάλλει το μεγαλείο και την δύναμη μιας μάνας. Το Maestro θα μπορούσε κάλλιστα να μπει στα top 10 του Netflix τώρα που βρίσκεται και εκεί, και να αποτελέσει το λιθαράκι για περισσότερες ελληνικές παραγωγές σαν και αυτή.
