Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων από αμερικανικές και ευρωπαϊκές διαστημικές υπηρεσίες παρακολούθησαν μια άσκηση διάρκειας μίας εβδομάδας με επικεφαλή τη NASA, στην οποία αντιμετώπισαν ένα υποθετικό σενάριο: Ένας αστεροειδής 35 εκατομμύρια μίλια μακριά πλησίαζε τον πλανήτη και μπορούσε να χτυπήσει τη Γη εντός έξι μηνών. Με κάθε μέρα που περνούσε, οι συμμετέχοντες έμαθαν περισσότερα για το μέγεθος, την πορεία και την πιθανότητα πρόσκρουσης του αστεροειδούς. Στη συνέχεια, έπρεπε να συνεργαστούν και να χρησιμοποιήσουν τις τεχνολογικές γνώσεις τους για να δουν αν κάτι μπορούσε να γίνει για να σταματήσει το διαστημικό βράχο. Οι ειδικοί δεν τα κατάφεραν. Η ομάδα διαπίστωσε ότι καμία από τις υπάρχουσες τεχνολογίες της Γης δεν θα μπορούσε να σταματήσει τον υποθετικό αστεροειδή από το να μας χτυπήσει, δεδομένου του χρονικού πλαισίου των έξι μηνών της προσομοίωσης. Σε αυτήν την εναλλακτική πραγματικότητα, ο αστεροειδής έπεσε στην Ανατολική Ευρώπη.
Από όσο γνωρίζουμε, κανένας αστεροειδής δεν αποτελεί επί του παρόντος απειλή για τη Γη με αυτόν τον τρόπο. Ωστόσο, εκτιμάται ότι τα δύο τρίτα των αστεροειδών σε μέγεθος 140 μέτρα ή μεγαλύτερο – αρκετά μεγάλο για να προκαλέσουν σημαντική καταστροφή – παραμένουν ανεξερεύνητα. Γι ‘αυτό η NASA και άλλες υπηρεσίες προσπαθούν να προετοιμαστούν για μια τέτοια κατάσταση. “Αυτές οι ασκήσεις βοηθούν τελικά την κοινότητα της πλανητικής άμυνας να επικοινωνεί μεταξύ τους και με τις κυβερνήσεις μας για να διασφαλίσουμε ότι είμαστε όλοι συντονισμένοι σε περίπτωση που εντοπιστεί μια πιθανή απειλή αστεροειδούς στο μέλλον“, δήλωσε ο Lindley Johnson, αξιωματικός της πλανητικής άμυνας της NASA.
Ο εικονικός αστεροειδής στην προσομοίωση ονομάστηκε 2021PDC. Στο σενάριο της NASA, πρωτοεμφανίστηκε στις 19 Απριλίου και μετά από μια εβδομάδα οι επιστήμονες μπόρεσαν να υπολογίσουν ότι είχε 5% πιθανότητα να χτυπήσει τον πλανήτη μας στις 20 Οκτωβρίου, έξι μήνες μετά την ημερομηνία ανακάλυψής του.
Αλλά η 2η ημέρα της άσκησης προωθήθηκε γρήγορα στις 2 Μαΐου, όταν οι νέοι υπολογισμοί της τροχιάς του έδειξαν ότι ο 2021PDC θα έπληττε σχεδόν σίγουρα είτε την Ευρώπη είτε τη Βόρεια Αφρική. Οι συμμετέχοντες στην προσομοίωση εξέτασαν διάφορες αποστολές στις οποίες ένα διαστημικό σκάφος θα μπορούσε να προσπαθήσει να καταστρέψει τον αστεροειδή ή να τον εκτρέψει από το δρόμο του. Ωστόσο, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τέτοιες αποστολές δεν θα μπορούσαν να γίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα πριν από την πρόσκρουση του αστεροειδούς.
“Αν βρεθούμε αντιμέτωποι με το υποθετικό σενάριο του 2021PDC στην πραγματική ζωή, δεν θα είμαστε σε θέση να ξεκινήσουμε κανένα διαστημικό σκάφος σε τόσο σύντομο διάστημα με τις τρέχουσες δυνατότητες“, ανέφεραν οι συμμετέχοντες. Πήραν υπόψην τους επίσης την προσπάθεια να ανατινάξουν ή να διαταράξουν τον αστεροειδή χρησιμοποιώντας μια πυρηνική εκρηκτική συσκευή. “Η ανάπτυξη μιας αποστολής πυρηνικής διακοπής θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο ζημιάς από τις επιπτώσεις“, ανακάλυψαν.
Ακόμα, η προσομοίωση προέβλεπε ότι ο 2021PDC θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε από 30 έως 700 μέτρα σε μέγεθος, οπότε η πιθανότητα ότι μιας πυρηνικής έκρηξης θα μπορούσε να είναι βέβαιη.
Η 3η ημέρα της άσκησης παραλείφθηκε μέχρι τις 30 Ιουνίου και το μέλλον της Γης έμοιαζε ζοφερό: η πορεία των επιπτώσεων του 2021PDC έδειξε ότι κατευθύνεται προς την Ανατολική Ευρώπη. Μέχρι την Ημέρα 4, η οποία προωθήθηκε γρήγορα σε μια εβδομάδα πριν από την πρόσκρουση του αστεροειδούς, υπήρχε πιθανότητα 99% να χτυπήσει ο αστεροειδής κοντά στα σύνορα μεταξύ Γερμανίας, Τσεχικής Δημοκρατίας και Αυστρίας. Η έκρηξη θα έφερνε τόση ενέργεια όσο μια μεγάλη πυρηνική βόμβα. Το μόνο που μπορούσε να γίνει ήταν να εκκενώσει τις πληγείσες περιοχές νωρίτερα.
Είναι δελεαστικό να υποθέσουμε ότι στον πραγματικό κόσμο, οι αστρονόμοι θα εντοπίζουν έναν αστεροειδή παρόμοιο με το 2021PDC με πολύ περισσότερη ειδοποίηση από τους έξι μήνες. Ωστόσο, η ικανότητα του κόσμου να παρακολουθεί αντικείμενα κοντά στη Γη είναι δυστυχώς ελλιπής.
