Η ιδέα της μετάδοσης ηλιακής ενέργειας από το διάστημα δεν είναι καινούργια. Το 1968, ένας μηχανικός της NASA, ο Peter Glaser, δημιούργησε το πρώτο σχέδιο για έναν δορυφόρο με ηλιακή ενέργεια. Αλλά μόλις τώρα, 55 χρόνια αργότερα, φαίνεται ότι οι επιστήμονες έχουν πραγματοποιήσει ένα επιτυχημένο πείραμα. Μια ομάδα ερευνητών από το Caltech ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι το διαστημικό πρωτότυπό τους, που ονομάζεται Space Solar Power Demonstrator (SSPD-1), συνέλεξε το ηλιακό φως, το μετέτρεψε σε ηλεκτρική ενέργεια και το μετέδωσε σε δέκτες μικροκυμάτων που είναι εγκατεστημένοι σε μια στέγη στην πανεπιστημιούπολη του Caltech στην Πασαντίνα. Το πείραμα αποδεικνύει επίσης ότι η διάταξη, η οποία εκτοξεύθηκε στις 3 Ιανουαρίου, είναι ικανή να επιβιώσει στο ταξίδι στο διάστημα, μαζί με το ίδιο το σκληρό περιβάλλον του διαστήματος.
“Εξ όσων γνωρίζουμε, κανείς δεν έχει επιδείξει ποτέ ασύρματη μεταφορά ενέργειας στο διάστημα ακόμη και με ακριβές άκαμπτες κατασκευές. Εμείς το κάνουμε με εύκαμπτες ελαφριές δομές και με τα δικά μας ολοκληρωμένα κυκλώματα. Πρόκειται για μια πρωτιά“, δήλωσε ο Ali Hajimiri, καθηγητής ηλεκτρολόγων μηχανικών και ιατρικής μηχανικής και συνδιευθυντής του προγράμματος διαστημικής ηλιακής ενέργειας (SSPP) του Caltech, σε δελτίο Τύπου που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη.
Το πείραμα – γνωστό στο σύνολό του ως Microwave Array for Power-transfer Low-orbit Experiment (ή εν συντομία MAPLE) – είναι ένα από τα τρία ερευνητικά προγράμματα που διεξάγονται στο σκάφος SSPD-1. Η προσπάθεια περιλαμβάνει δύο ξεχωριστές συστοιχίες δεκτών και ελαφρούς πομπούς μικροκυμάτων με προσαρμοσμένα τσιπ, σύμφωνα με το Caltech. Στο δελτίο τύπου της, η ομάδα πρόσθεσε ότι η διάταξη μετάδοσης σχεδιάστηκε για να ελαχιστοποιηθεί η ποσότητα καυσίμου που απαιτείται για την αποστολή τους στο διάστημα και ότι ο σχεδιασμός έπρεπε επίσης να είναι αρκετά ευέλικτος ώστε οι πομποί να μπορούν να διπλωθούν πάνω σε έναν πύραυλο.
Το Space Solar Power Project ιδρύθηκε το 2011. Εκτός από το MAPLE, το SSPD-1 χρησιμοποιείται για να εκτιμηθεί ποιοι τύποι κυψελών είναι οι πιο αποτελεσματικοί για την επιβίωση στις συνθήκες του διαστήματος. Το τρίτο πείραμα είναι γνωστό ως DOLCE (Deployable on-Orbit ultraLight Composite Experiment), μια δομή διαστάσεων έξι επί έξι πόδια που “επιδεικνύει την αρχιτεκτονική, το σύστημα συσκευασίας και τους μηχανισμούς ανάπτυξης του αρθρωτού διαστημικού σκάφους”, σύμφωνα με το Caltech.
