Αυτό το παιχνίδι είναι ένα από εκείνα τα παιχνίδια που δεν χρειάζονται συστάσεις. Όλοι γνωρίζουμε, είτε λίγο είτε πολύ, τη θρυλική ιδιότητα που έχει το System Shock ως ένα από τα παιχνίδια που πρέπει να παίξετε, καθώς πρόκειται για ένα θρυλικό κλασικό παιχνίδι για PC. Η Nightdive Studios ανέλαβε το γιγαντιαίο έργο της αναζωογόνησης αυτής της IP μέσω ενός remake του πρώτου παιχνιδιού, όπως έκανε η Cyan με το Myst. Μετά από μια ταραχώδη ιστορία γεμάτη καθυστερήσεις και προβλήματα ανάπτυξης, άξιζε αυτή η νέα έκδοση του παιχνιδιού την αναμονή;
Για όσους αναζητούν τη σύντομη απάντηση, ναι, αξίζει. Πρόκειται για μια από τις πιο πιστές αναπαραστάσεις ενός από τα παιχνίδια μιας εποχής που έχει περάσει προ πολλού. Το παιχνίδι προσφέρει όλα όσα αγάπησαν οι λάτρεις του πρώτου παιχνιδιού με τις προσθήκες που έφερε το σύγχρονο gaming. Ωστόσο, η πιο μακροσκελής απάντηση περιλαμβάνει επίσης το γεγονός ότι ενώ το παιχνίδι επαναφέρει πιστά αρκετά από τα στοιχεία που το έκαναν ένα από τα πιο αξιοσέβαστα παιχνίδια δράσης/τρόμου στη σκηνή, αποτυγχάνει επίσης να αντιμετωπίσει αρκετά βασικά ζητήματα που δεν έχουν ωριμάσει καλά με την πάροδο των χρόνων καθώς το gaming έχει προχωρήσει μπροστά.
Το να πούμε ότι το System Shock ήταν αξιομνημόνευτο είναι σαν να υποτιμάμε την επίδρασή του στο gaming ως αυτό που τότε χαρακτηριζόταν ως κλώνος του DOOM. Το παιχνίδι παρέχει υψηλή γραφική πιστότητα με ένα υπέροχο στυλ που αναμειγνύει άψογα παλιά και νέα γραφικά. Νιώθω σαν να παίζω ξανά ένα παιχνίδι στον υπολογιστή μου Compaq τη δεκαετία του ’90.
Ειλικρινά, είμαι απλά ευτυχισμένος με αυτόν τον στυλιζαρισμένο τρόπο και μόνο για τα γραφικά. Ενώ κάποιοι παίκτες μπορεί να αναμειχθούν με το γεγονός ότι τα φόντα και τα περιβάλλοντα φαίνονται pixelated, ενώ όλα τα υπόλοιπα έχουν αποδοθεί σε 3D, μου αρέσει που η Nightdive ήξερε πώς να διατηρήσει την αυθεντικότητα του αρχικού παιχνιδιού, ενημερώνοντας παράλληλα όλα τα υπόλοιπα για να τα κάνει να φαίνονται όμορφα. Φυσικά, από τεχνικής άποψης, παρόλο που ο υπολογιστής μου είναι τελευταίας γενιάς, το παιχνίδι έκανε κάποια νερά όταν προσπαθούσα να τρέξω το livestream και αυτό αποδίδεται σε κάποιο μικρό ζήτημα του παιχνιδιού.
Ο τρόπος με τον οποίο έχει γίνει αυτό το παιχνίδι έχει όμως κάποια μικρά μειονεκτήματα όσον αφορά τη φύση του. Δεδομένου ότι αυτό το παιχνίδι είναι τρισδιάστατο σε σύγκριση με τις άλλες εκδοχές του που χρησιμοποιούσαν sprites, μπορείτε να περιμένετε τα μοντέλα να έχουν κάποια τρελά ragdoll physics που μπορεί να σας βγάλουν από την εμπειρία. Αυτό μου συνέβη με αρκετά πτώματα εχθρών που είτε συγχωνεύονται με σκάλες είτε πέφτουν κάτω και εγκαταλείπουν τη ζωή τους αφού τα χτυπήσετε με αρκετές σφαίρες.
Ένα άλλο κομμάτι που υποφέρει λίγο στο remake είναι η μουσική. Αν και δεν είμαι εναντίον της έλλειψης μουσικής, τα λίγα κομμάτια που περιλαμβάνονται είναι σχεδόν μη αξιοσημείωτα, σε σημείο που αναρωτιέμαι αν το παιχνίδι έχει soundtrack. Το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού περνάει στη σιωπή, γεγονός που αυξάνει την ένταση σε ορισμένες περιοχές, αλλά έρχεται επίσης σε βάρος του τόνου που μοιάζει με δράση και ήταν κυρίαρχος στην αρχική έκδοση του παιχνιδιού.
Το System Shock μου απέδειξε ότι έχω αναμφίβολα κακομάθει από τους αντικειμενικούς δείκτες και άλλα ωραία πράγματα που προστέθηκαν στα παιχνίδια από τη δεκαετία του ’90 και μετά. Αλλά το σημαντικότερο πρόβλημά μου είναι λιγότερο αυτό και περισσότερο το γεγονός ότι η Nightdive έχει προσφέρει στους παίκτες τη δυνατότητα να ενεργοποιήσουν πράγματα όπως η αυτόματη επαναφόρτωση για την αντιμετώπιση ορισμένων από αυτά τα ζητήματα, γεγονός που εγείρει το ερώτημα γιατί δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της εξέλιξης με μεγαλύτερη συνέπεια.
Φυσικά, αυτό σημαίνει επίσης ότι θα είστε υποχρεωμένοι να κάνετε λάθη πολλές φορές, αφού μπορείτε να αφήσετε βασικά αντικείμενα, πράγμα που σημαίνει ότι το τυχαίο αντικείμενο που αφήσατε πριν από λίγες ώρες για να εξοικονομήσετε χώρο στο inventory σας μπορεί ξαφνικά να αποκτήσει σημασία κοντά στο τέλος του παιχνιδιού. Τώρα είστε αναγκασμένοι να κάνετε backtrack και να βρείτε πού στο διάολο σας έπεσε το εν λόγω αντικείμενο, αφού δεν θα ξαναπαίξει στο σημείο που τα βρήκατε, αλλά στο σημείο που σας έπεσε.
Αυτό το ζήτημα επεκτείνεται και στο σχεδιασμό των εχθρών. Οι εχθροί δεν είναι έξυπνοι. Μόλις σας εντοπίσουν, θα κάνουν μια γραμμή προς το μέρος σας, πυροβολώντας κατευθείαν εναντίον σας. Το πρόβλημα είναι ότι το System Shock αντιμετωπίζει αυτό το ζήτημα παίζοντας το παιχνίδι των αριθμών, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πολύ πιθανό να συναντήσετε μυριάδες εχθρούς που θα σας κάνουν κομματάκια τη στιγμή που θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τρεις ή περισσότερους εχθρούς.
Θα μπορούσα να πω περισσότερα για τα συναισθήματά μου σχετικά με τους ξεπερασμένους μηχανισμούς του remake του System Shock που το κρατούν πίσω στις μέρες μας, αλλά θα προτιμούσα να αφιερώσω το χρόνο μου στο να δώσω τα εύσημα στη Nightdive Studios για την επιτυχημένη επαναφορά των καλύτερων στιγμών της εποχής του gaming της δεκαετίας του ’90. Πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους τίτλους πριν από την αλλαγή της χιλιετίας και η Nightdive κατάφερε με κάποιο τρόπο να το κάνει εξίσου καλό με το αρχικό παιχνίδι.
Ελπίζω η εμπειρία να μεταφραστεί καλά στους μη χρήστες του RTX, καθώς πιστεύω ότι αυτό το παιχνίδι αξίζει να το ζήσετε. Δεδομένου ότι το παιχνίδι προσφέρει διαφορετικές ρυθμίσεις δυσκολίας που σας επιτρέπουν να προσαρμόσετε την εμπειρία σας, θα μπορέσετε να περάσετε πιο ευχάριστα προσαρμόζοντας την εμπειρία σας στις προτιμήσεις σας ως παίκτης.
Συνολικά, πρόκειται για ένα σταθερό remake που θα πρέπει να θέσει τα θεμέλια για το τι θα πρέπει να φέρει το σύγχρονο gaming στο μέλλον. Παρόλο που έχει τις ακατέργαστες άκρες του, εξακολουθεί να είναι μια παραπάνω από απολαυστική εμπειρία παντού, η οποία, αν και απογοητευτική λόγω του σχεδιασμού της, μπορεί να προσφέρει μερικές ώρες ψυχαγωγίας ως παιχνίδι δράσης με στοιχεία κυβερνο-τρόμου.
