τη δεκαετία του 1980, τα βιντεοπαιχνίδια είχαν γίνει πανταχού παρόν μέρος της οικιακής ψυχαγωγίας. Εξαιτίας αυτού, οι ταινίες αποκτούσαν ταχύτατα όλο και περισσότερες συνδέσεις με βιντεοπαιχνίδια. Ήταν μια αρπαγή μετρητών; Σίγουρα, πάντα ήταν και πάντα θα είναι, αλλά μερικά από αυτά τα παιχνίδια άφησαν πολιτιστικό αποτύπωμα.
Αν και μπορεί να μην είναι πάντα για τους σωστούς λόγους, υπάρχουν πολλά αξιομνημόνευτα βιντεοπαιχνίδια που βασίζονται σε ταινίες. Δίνοντας στους οπαδούς των ταινιών την ευκαιρία να μπουν στα παπούτσια των αγαπημένων τους χαρακτήρων έστω και για λίγες ώρες. Μπορούμε να φανταστούμε ότι αυτό είναι ένα μεθυστικό σενάριο. Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά τα παιχνίδια ολοκληρώθηκαν βιαστικά. Χωρίς άλλη καθυστέρηση, ιδού οι 10 πιο παράξενες προσαρμογές διάσημων ταινιών σε βιντεοπαιχνίδια.
10. Back To The Future
Μια από τις πιο αγαπημένες σειρές ταινιών στην ιστορία του κινηματογράφου αξίζει ένα βιντεοπαιχνίδι ανάλογου βεληνεκούς, έτσι δεν είναι; Προφανώς όχι, το Back to the Future είχε μια προσαρμογή βιντεοπαιχνιδιού για το Nintendo Entertainment System που κυκλοφόρησε το 1989. Τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά την πρεμιέρα της πρωτότυπης ταινίας, θα πίστευε κανείς ότι θα ήταν αρκετός χρόνος για να δημιουργηθεί μια προσαρμογή παιχνιδιού που να μπορεί να συγκριθεί με το αρχικό υλικό. Ωστόσο, το βιντεοπαιχνίδι Back to the Future δύσκολα αναγνωρίζεται ως τέτοιο, αν δεν υπήρχε το εξώφυλλο, η οθόνη τίτλου και ο παγκόσμιος χάρτης με την ένδειξη “Hill Valley”.
Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι να μαζέψετε ρολόγια ώστε να μην τελειώσει ο χρόνος καθώς περπατάτε στο δρόμο. Περισσότερο αντικατοπτρίζει οποιοδήποτε τυχαίο arcade cabinet της εποχής παρά με την πλοκή του Back to the Future. Ξεχάστε οποιαδήποτε 8-bit έκδοση του “Power of Love”, αυτό το παιχνίδι έχει μια πολύ σύντομη μουσική λούπα που παίζει σε επανάληψη, κάνοντάς το ακόμα πιο εκνευριστικό στο παιχνίδι. Το πιο κοντινό που έχει αυτό το παιχνίδι στην ταινία είναι ένα τμήμα σε ένα εστιατόριο σε στιλ δεκαετίας του ’50.
9. Bee Movie
Η ταινία Bee Movie είναι αρκετά παράξενη και χωρίς τα γραφικά βιντεοπαιχνιδιών στα μέσα της δεκαετίας του 2000, αυτή η προσαρμογή είναι πιστή στο αρχικό υλικό, αλλά μεταφέρει την ιστορία του Barry B. Benson σε άλλο επίπεδο. Ενώ το παιχνίδι κάνει εξαιρετική δουλειά στην αναπαράσταση των γεγονότων της ταινίας, περιέχει επίσης επιπλέον, ασήμαντα σημεία της πλοκής για να επεκτείνει το gameplay. Οι παίκτες μπορούν να ελέγχουν τον χαρακτήρα του Barry καθώς οδηγεί μέσα στην κυψέλη, πετάει στους δρόμους της πόλης και τα βάζει με όλους τους ανθρώπινους αντιπάλους της ταινίας.
Το παιχνίδι είναι πλήρως ηχογραφημένο από τον Jerry Seinfeld, καθώς και από το μεγαλύτερο μέρος του αρχικού φωνητικού καστ της ταινίας. Αν και, μερικές φορές φαίνεται ότι ηχητικά αποσπάσματα από την ταινία επαναχρησιμοποιήθηκαν απευθείας για το παιχνίδι αντί να ξαναηχογραφηθούν. Τα γραφικά του παιχνιδιού κάνουν καλή δουλειά στην απεικόνιση των χαρακτήρων κινουμένων σχεδίων της DreamWorks, αλλά είναι λίγο πιο κάτω, γεγονός που κάνει το όλο παιχνίδι αστείο από την αρχή.
8. The Karate Kid
Μια διασκευή βιντεοπαιχνιδιού που μισούν παντού ακόμα και οι μεγαλύτεροι οπαδοί της ταινίας, το Karate Kid έχει μια από τις πιο επίπονες διασκευές βιντεοπαιχνιδιών που έγιναν ποτέ. Το πρώτο επίπεδο λαμβάνει χώρα στο τουρνουά πολεμικών τεχνών και είναι παραπλανητικά εύκολο. Αυτό που ακολουθεί είναι ένα χάος με πλευρική κύλιση που είναι σχεδιασμένο ενάντια στον παίκτη. Τα βιντεοπαιχνίδια στη δεκαετία του ’80 ήταν πολύ πιο δύσκολα, αφού είχαν σχεδιαστεί για να μαζεύουν κέρματα από τους επισκέπτες των arcade. Αυτό το χαρακτηριστικό δυστυχώς παρέμεινε στα πρώτα στάδια των οικιακών κονσολών και το Karate Kid είναι το τέλειο παράδειγμα.
Παίζετε ως Daniel-San, γρονθοκοπώντας και κλωτσώντας τον δρόμο σας στην οθόνη, καθώς πρέπει να αποφύγετε κάθε είδους εμπόδια, παγίδες και εχθρούς μαχητές. Ο σχεδιασμός της σκηνής μοιάζει κάπως με την ταινία, καθώς μπορούμε να διακρίνουμε τους φοίνικες και τους γλάρους της νότιας Καλιφόρνιας στα γραφικά 8-bit. Η ομοφωνία μεταξύ όσων έχουν νικήσει αυτό το παιχνίδι είναι ότι δεν αξίζει τον κόπο και τον χρόνο. Τα σημεία που μοιάζουν περισσότερο με την ταινία περιλαμβάνουν ένα τμήμα που πιάνει μύγες με ξυλάκια και ένα κλείσιμο του ματιού από τον κ. Miyagi, αν ολοκληρώσετε και τα τέσσερα επίπεδα.
7. Shrek: Fairy Tale Freakdown
Όπως υποδηλώνει ο τίτλος, αυτή η προσαρμογή του πρωτότυπου Shrek σε βιντεοπαιχνίδι είναι μια παρωδία του Smackdown του WWE. Παρόλα αυτά, το παιχνίδι μοιάζει περισσότερο με ένα μαχητικό τουρνουά όπως το Street Fighter ή το Mortal Kombat παρά με οποιοδήποτε παιχνίδι πάλης. Δεν έχει καμία σχέση με την πλοκή του Shrek, αλλά είναι μια καλή προσπάθεια για ένα παιχνίδι που χρησιμοποιεί το προσωπείο του Ogrelord μας και μερικών από τους συντρόφους του. Ωστόσο, οι γραφικοί περιορισμοί του Game Boy Color οδηγούν σε μερικές ξεκαρδιστικές ερμηνείες των αγαπημένων χαρακτήρων της DreamWorks. Πάρτε για παράδειγμα την αρχική οθόνη με τον σρεκ να κάνει κεφαλοκλείδωμα σε ένα ιππότη.
6. Jaws
Μια από τις καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ από έναν από τους καλύτερους σκηνοθέτες (Stephen Spielberg) έχει μια εξαιρετικά κακή προσαρμογή στο βιντεοπαιχνίδι. Το Jaws δυστυχώς προσαρμόστηκε στο Nintendo Entertainment System και πάσχει από αργούς ρυθμούς και επαναλαμβανόμενο gameplay.
Οι παίκτες ελέγχουν ένα ιστιοφόρο και παρασύρονται σε τυχαίες συναντήσεις στη θάλασσα. Στη συνέχεια, ο παίκτης μπορεί να καταδυθεί για να πολεμήσει θαλάσσια πλάσματα. Είναι μια μακρά λανθασμένη διαδρομή μέχρι να ανεβείτε αρκετά στο επίπεδο για να μπορέσετε να πολεμήσετε τα σαγόνια του καρχαρία. Στο τέλος, ο διάσημος καρχαρίας μαχαιρώνεται με το μπροστινό μέρος του σκάφους και το παιχνίδι τελειώνει ακριβώς εκεί.
5. The Godfather
Βασισμένο στα γεγονότα της ταινίας Ο Νονός, το gameplay μιμείται παιχνίδια όπως το Grand Theft Auto, τα οποία περιλαμβάνουν οδήγηση ελεύθερης περιπλάνησης και έναρξη μάχης με NPCs. Οι παίκτες αναλαμβάνουν τον έλεγχο ενός πλήρως προσαρμόσιμου χαρακτήρα, ο οποίος είναι ο γιος κάποιου που δολοφονεί ο Don Corleone στην αρχή του παιχνιδιού. Οι διάλογοι στο παιχνίδι είναι πλήρως ηχογραφημένοι από μερικούς από το αρχικό καστ, συμπεριλαμβανομένου του Marlon Brando.
4. Dragonball Evolution
Όταν το Dragonball Evolution βγήκε στη μεγάλη οθόνη, οι οπαδοί απογοητεύτηκαν από την άχαρη live-action προσαρμογή του αγαπημένου τους anime. Δεν πέφτει πολύ μακριά από το δέντρο η παρόμοια απεχθής προσαρμογή της ταινίας αυτής στο βιντεοπαιχνίδι. Τόσο η ταινία όσο και το παιχνίδι συγκέντρωσαν σκληρές κριτικές που ήταν επικριτικές για τα τελικά προϊόντα. Το παιχνίδι είναι μια κυριολεκτική επανασχεδίαση των ήδη δημοφιλών παιχνιδιών Dragon Ball Budokai. Η μόνη διαφορά είναι οι λιγότερο δημιουργικές τελικές επιθέσεις και οι περιττές μακροσκελείς κύλισης κειμένου ανάμεσα στις μάχες που επιμένουν να αναδιηγούνται την μπαγιάτικη πλοκή της ταινίας.
3. Harry Potter and the Sorcerer’s Stone
Πολύ πριν από τις ημέρες του Hogwarts Legacy, υπήρξε μια πρώτη προσπάθεια για ένα τρισδιάστατο παιχνίδι Harry Potter με τη μορφή της προσαρμογής του Harry Potter and the Sorcerer’s Stone στο PS1. Το παιχνίδι διαθέτει ένα Hogwarts που μπορεί να διασχίσει ημιαυτόνομα και μια μικρή λίστα με ξόρκια που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Harry κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του. Πρόκειται κυρίως για ένα τρισδιάστατο παιχνίδι περιπέτειας με μερικά τμήματα δύσκολου platforming. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο βιντεοπαιχνίδι που περιλαμβάνει πτήσεις με σκουπόξυλα και Quidditch. Ένα κειμήλιο για τα σημερινά δεδομένα που αντέχει για το πόσο καλές είναι οι προθέσεις που μπορείς να καταλάβεις. Ωστόσο, τα ζουληχτά γραφικά και το απόκοσμο ηχοτοπίο κάνουν το παιχνίδι πραγματικά ανατριχιαστικό σε όλες τις κατάλληλες στιγμές.
2. Ghost Busters
Ένα από τα πιο πολύτιμα πνευματικά αγαθά της δεκαετίας του 1980, οι Ghostbusters ήταν ένα φαινόμενο. Πρέπει να ήταν συναρπαστικό για τα παιδιά της δεκαετίας του ’80 να ακούνε ότι θα κυκλοφορούσε ένα παιχνίδι Ghostbusters για τη Nintendo. Δυστυχώς, αυτό που βγήκε ήταν ένα παιχνίδι που δεν θύμιζε σχεδόν καθόλου το Ghostbusters και ήταν σχεδόν αδύνατο να το παίξεις μέχρι τέλους. Η σύλληψη φαντασμάτων αποφέρει χρήματα που οι παίκτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να αγοράσουν αντικείμενα που κάνουν το παιχνίδι πιο εύκολο. Ωστόσο, υπάρχει μια απαιτούμενη στρατηγική για την αγορά των αντικειμένων που είναι αδύνατο να γνωρίζει κανείς παίζοντας το παιχνίδι για πρώτη φορά.
1. E.T.
Η μεταφορά της ταινίας E.T. του Stephen Spielberg σε βιντεοπαιχνίδια θεωρείται η χειρότερη εμπορική αποτυχία στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών και αποτέλεσε το επίκεντρο πολλών μυστηρίων γύρω από την πτώση της Atari. Η ανάπτυξη του παιχνιδιού έγινε εσπευσμένα για να προλάβουν τις προθεσμίες των εορτών και παρόλο που έφτασε εγκαίρως στα καταστήματα, οι κριτικοί έκαναν το κομμάτι του τίτλου κομμάτια και ούτε οι καταναλωτές ήταν ευχαριστημένοι. Το E.T. ήταν πολύ δύσκολο στο παιχνίδι, δεν είχε ιστορία, η κατεύθυνση ήταν ασαφής. Το μόνο καλό που είχε ήταν η εντελώς τυχαία διάταξη των επιπέδων για κάθε νέο παιχνίδι, αλλά ακόμα και αυτό αύξησε τη δυσκολία του παιχνιδιού. Πριν η Atari ρίξει την πετσέτα, φέρεται να πέταξε 14.000 αντίγραφα του E.T. σε μια χωματερή του Νέου Μεξικού. Η αλήθεια για το θέμα αποκαλύφθηκε στο ντοκιμαντέρ Atari του 2014: Game Over.
