Μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Newcastle και το Πανεπιστήμιο Northumbria στο Ηνωμένο Βασίλειο διαπίστωσε ότι τα λεπτά, ριζοειδή νήματα που παράγονται από πολλούς μύκητες μπορούν ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν ως ένα βιοδιασπώμενο, φορετό υλικό που είναι επίσης ικανό να αυτοεπισκευάζεται.
Στις δοκιμές τους, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στον μύκητα Ganoderma lucidum, ο οποίος παράγει ένα δέρμα από διακλαδισμένα νήματα γνωστά ως υφές, τα οποία μαζί υφαίνουν σε μια δομή που ονομάζεται μυκήλιο.
Με λίγη ακόμη δουλειά, τα εύθραυστα δέρματα θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως υποκατάστατο του δέρματος, ικανοποιώντας τα γούστα των vegan, των περιβαλλοντικών και της μόδας, αν και η διαδικασία δημιουργίας τους πρέπει επίσης να επιταχυνθεί και να επεκταθεί, προτού μετατραπεί στο σακάκι της επόμενης σεζόν.
“Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα υλικά από μυκήλιο μπορούν να επιβιώσουν σε ξηρά και ολιγοτροφικά περιβάλλοντα και η αυτοθεραπεία είναι δυνατή με ελάχιστη παρέμβαση μετά από μια διήμερη περίοδο αποκατάστασης“, γράφουν οι ερευνητές στη δημοσιευμένη εργασία τους.
Τα υλικά με βάση το μυκήλιο χρησιμοποιούνται ήδη σε διάφορους τομείς, από τις κατασκευές μέχρι τα υφάσματα. Ωστόσο, η διαδικασία που χρησιμοποιείται για την παραγωγή αυτών των υλικών τείνει να σκοτώνει τα χλαμυδοσπόρια – τα σπόρια του μύκητα που βοηθούν τον οργανισμό να αναγεννηθεί.
Μια νέα προσέγγιση που περιλαμβάνει ένα μείγμα μυκηλίων, χλαμυδοσπορίων, υδατανθράκων, πρωτεϊνών και άλλων θρεπτικών συστατικών σε ένα υγρό ενθάρρυνε την ανάπτυξη ενός δέρματος που μπορούσε να αφαιρεθεί και να αποξηρανθεί. Τα αποτελέσματα είναι προς το παρόν πολύ λεπτά και ευαίσθητα για να μετατραπούν σε ένδυμα, ωστόσο οι ερευνητές είναι βέβαιοι ότι είναι δυνατόν μελλοντικές καινοτομίες να το μετατρέψουν σε ένα πιο σκληρό δέρμα, ενδεχομένως με συνδυασμό στρωμάτων ή πλαστικοποίηση σε γλυκερίνη.
Το κρίσιμο είναι ότι η διαδικασία παραγωγής δεν σκότωσε τα χλαμυδοσπόρια, τα οποία θα μπορούσαν να αναβιώσουν για να αναπτύξουν νέες υφές πάνω από τα ρήγματα στο δέρμα.
