Οι ερευνητές εργάζονται σε μικροεπεξεργαστές με βάση το νερό που θα μπορούσαν μια μέρα να χρησιμοποιηθούν ως μια πιο διαφοροποιημένη εναλλακτική λύση στην τρέχουσα αρχιτεκτονική πλακιδίων του σήμερα, με εφαρμογές που κυμαίνονται από την τεχνητή νοημοσύνη έως τη σύνθεση DNA και πιθανότατα πέρα από αυτήν.
Τα εν λόγω τσιπ βρίσκονται ακόμα στο στάδιο του πρωτοτύπου, οπότε μην περιμένετε επεξεργαστές με ενσωματωμένη υδρόψυξη ακόμα, αλλά ο τρόπος που λειτουργούν είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Χρησιμοποιούν μια τεχνική η οποία περιλαμβάνει τον χειρισμό διαφορετικών ειδών ιόντων σε υγρό, σε αντίθεση με τα τυπικά ηλεκτρόνια που βρίσκονται στους ημιαγωγούς μας σήμερα.
Αν και η απλή συστοιχία 16 x 16 απέχει πολύ από το να ταιριάξει με την ισχύ των 100 δισεκατομμυρίων τρανζίστορ που βρίσκονται στις γκοφρέτες 12ης γενιάς της Intel ή με τα 114 δισεκατομμύρια τρανζίστορ του Apple M1 Ultra, οι ερευνητές κατάφεραν να εκτελέσουν μια διαδικασία πυρήνα νευρικού δικτύου.
Καθώς οι ερευνητές προχωρούν στη δοκιμή άλλων ιοντικών ειδών, η επεξεργασία πληροφοριών θα γίνει πλουσιότερη και πιο ποικιλόμορφη. Ίσως μια μέρα να δούμε νευρωνικά δίκτυα να τρέχουν από ιοντικά τσιπ που βασίζονται στο νερό. Θα είναι πολύ πιο ενεργειακά αποδοτικοί, αλλά πιθανότατα πολύ πιο αργοί.
