Το blockbuster παιχνίδι της Naughty Dog προσαρμόζεται πιστά σε μια σπαρταριστή πρεμιέρα της σειράς. Το The Last of Us ανοίγει σαν γροθιά στο στομάχι. Ο πολιτισμός καταρρέει μπροστά σε μια τρομακτική αποκάλυψη. Ο πανικός, ο τρόμος και ο σπαραγμός σκληραίνουν στην πικρή αποφασιστικότητα μιας βάρβαρης νέας εποχής. Οι showrunners Craig Mazin και Neil Druckmann αποτυπώνουν την ωμή ένταση του αρχικού υλικού. Όμως οι καθηλωτικές ερμηνείες από ταλαντούχους πρωταγωνιστές μεταφέρουν το συναισθηματικό βάρος των απελπισμένων επιζώντων της ανθρωπότητας.
Ένα σύντομο προοίμιο που γίνεται έξυπνα ως συνέντευξη της δεκαετίας του ’60 ενημερώνει για μια τρομακτική πιθανότητα. Οι πανδημίες μπορεί να έχουν πηγές εκτός από τους ιούς. Οι μύκητες είναι ικανοί να μεταμορφώνουν οργανισμούς για να ταιριάζουν στις ανάγκες τους. Τα αερομεταφερόμενα σταγονίδια μολύνουν με εκπληκτική ταχύτητα. Δεν θα υπήρχε καμία δυνατότητα προσφυγής για να αντιμετωπιστεί μια τέτοια πρωτοφανής απειλή.
Όλο αυτό δεν θα μπορούσε να ταιριάξει περισσότερο με την σημερινή πραγματικότητα ύστερα από τα χρόνια που περάσαμε με τον covid, με αποτέλεσμα να σε πιάνει στο ευαίσθητο σημείο γνωρίζοντας πως είναι να ξεκινάει μια πανδημία. Όχι τέτοιου είδους βέβαια, αλλά έχεις μια καλή ιδέα και αυτό σε τρομάζει.
Η ιστορία του The Last of Us ήταν τόσο ισχυρή και καλά διατυπωμένη στο παιχνίδι, που δεν χρειάστηκαν πολλές προσαρμογές στην σειρά, τουλάχιστον στην πρεμιέρα, και αυτό σημαίνει ότι όποιος δει την σειρά και έχει παίξει προηγουμένως το παιχνίδι, θα πρέπει καλύτερα να προετοιμαστεί για να ξανά νιώσει τα ίδια αισθήματα που ένιωσε και με το παιχνίδι, καθώς είναι σχεδόν πιστή αντιγραφή, μέχρι και οι κινήσεις τις κάμερας παραμένουν ίδιες. Έχει γίνει μια πάρα πολύ καλή μεταφορά και αυτό είναι που ενθουσιάζει περισσότερο γιατί πλέον ξέρουμε ότι θα δούμε και θα νιώσουμε αυτό που νιώσαμε στο παιχνίδι.
Όποιος θυμάται, στην αρχή του παιχνιδιού υπάρχουν μερικές σοκαριστικές σκηνές που σε γεμίζουν με στεναχώρια, θυμό και αδρεναλίνη ταυτόχρονα. Αυτές οι σκηνές είναι που έκαναν το πρώτο επεισόδιο της σειράς να μοιάζει με ένα αριστούργημα. Φυσικά, βλέπουμε και απλές σκηνές, όπως αυτή με την πρώτη γνωριμία του Τζοέλ και της Έλλης όπου είναι μια δυνατή στιγμή για τους γνώστες του παιχνιδιού. Επίσης, η λεπτομέρεια, ακόμα και στο μπλουζάκι της Σάρας, δείχνει πόσο μεράκι έχει μπει στην σειρά από τους σκηνοθέτες. Αυτή η ησυχία, με την ambient μουσική και τα πρώτα σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά, στην αρχή του επεισοδίου σε κάνει να μπεις κατευθείαν στο κλίμα, ενώ η πρώτες εικόνες από τους μεταλλαγμένους είναι απλά ανατριχιαστικές.
Ο Pedro Pascal καταφέρνει να φέρει εις πέρας αυτό το βαρύ ρόλο του Τζόελ, όπου έχει μεγάλη ποικιλία συναισθημάτων και είναι αρκετά περίπλοκος χαρακτήρας και εδώ πέρα αποδεικνύει πόσο εξαιρετικός ηθοποιός είναι. Παρόμοια και με την Bella Ramsey, όπου παίζει τον δεύτερο πιο ολοκληρωμένο χαρακτήρα, την Έλλη, δίνοντας μια δυνατή πρώτη παρουσία στην σειρά με την ερμηνεία της, αλλά και μια δυνατή γροθιά σε αυτούς που αμφισβητούσαν ότι δεν θα καταφέρει να σηκώσει αυτό το βάρος του χαρακτήρα.
Και οι δύο μαζί φαίνεται πως δημιουργούν αυτή τη χημεία του αχτύπητου δίδυμου που είδαμε και στο παιχνίδι, και η συνέχεια μαζί τους προβλέπεται ακόμα πιο εκρηκτική αν αναλογιστούμε την πορεία της ιστορίας από το παιχνίδι. Η ιστορία φυσικά δεν έχει τραβηχτεί καθόλου, είναι συμπυκνωμένη όπως πρέπει, χωρίς πολλές φανφάρες και ηρωισμούς όπως ακρίβως και στο παιχνίδι.
Τέλος, όλα τα σκηνικά, ο φωτισμός και γενικότερα η παραγωγή είναι πλουσιοπάροχα και δεν φαίνεται να τσιγκουνεύτηκαν, μιας και το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό, δίνοντας την απόλυτη αίσθηση του μετά-αποκαλυπτικού περιβάλλοντος που διαδραματίζεται η ιστορία.
Γενικότερα, από την πρεμιέρα της καταφέρνει να αγγίξει του θαυμαστές του παιχνιδιού και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό, καθώς τελευταία οι προσαρμογές παιχνιδιών δεν ήταν και οι καλύτερες. Το The Last of Us κοντεύει αυτή τη στιγμή να ξεπεράσει την μεγαλύτερη σε βαθμολογία σειρά, το Breaking Bad, στο IMDB και αυτό είναι ένα σημαντικό δείγμα για το πόσο καλύτερη μεταφορά έχει γίνει.
Δεν θέλουμε να λέμε πολλά λόγια όμως καθώς έπεται και συνέχεια με τα επόμενα επεισόδια, όπου εκεί θα δούμε περισσότερα πράγματα και μέχρι το τέλος θα δημιουργηθεί μια καλύτερη άποψη. Αλλά σαν πρεμιέρα μπορούμε να πούμε ότι έχει ξεπέρασει κατά πολύ τις προσδοκίες όλων. Αυτό που ελπίζουμε εμείς, είναι να μην ξεχειλώσει η ιστορία, να μην προστεθούν έξτρα ανούσιες σκηνές και χαλάσει την όλη εμπειρία και του hype που κατάφερε να δημιουργήσει με το πρώτο επεισόδιο.
