ΤΟ REVIEW ΔΕΝ ΕΧΕΙ SPOILERS
Τα 9 επεισόδια που αποτελούσαν την 1η σεζόν της νέας σειράς-φαινόμενο του HBO έφτασαν στο τέλος τους, και επιτέλους μπορούμε να δούμε και να αξιολογήσουμε συνολικά όλη την προσπάθεια μεταφοράς του αριστουργήματος της Naughty Dog στη μικρή οθόνη. Για όσους δε γνωρίζουν την υπόθεση, η ιστορία λαμβάνει χώρα 20 χρόνια μετά την ραγδαία εξάπλωση ενός είδους μύκητα που λέγεται Κόρντισεπς και απειλεί να καταστρέψει το ανθρώπινο είδος. Σ’ αυτό τον μετά-αποκαλυπτικό κόσμο, ακολουθούμε ένα λαθρέμπορο ονόματι Joel ο οποίος αναλαμβάνει την αποστολή να φυγαδεύσει ένα έφηβο κορίτσι, την Ellie, η οποία ίσως είναι η τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας για σωτηρία.
Όσοι από εμάς έχουν παίξει το παιχνίδι, ή έχουν δει άλλες παρόμοιες απόπειρες της κινηματογραφικής βιομηχανίας να μετατρέψει ένα παιχνίδι σε ταινία ή σειρά, είχαμε κάθε λόγο να είμαστε σκεπτικοί και απαισιόδοξοι. Οι δημιουργοί της σειράς όμως, κατάφεραν μετά από κάθε επεισόδιο να πείσουν ακόμα και τους πιο δύσπιστους, ότι αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Αρχικά δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσουν το πόσο πιστή είναι η παραγωγή της σειράς στις ρίζες της. Μετά την εξαιρετική του δουλειά στο Chernobyl, ο Craig Mazin συνεργάστηκε άψογα με τον σεναριογράφο του και δημιουργό των παιχνιδιών Neil Druckmann για να ‘ζωντανέψουν’ τον κόσμο του The Last Of Us. Μπορώ να γράφω για ώρες για την προσοχή που έδωσαν στα ρούχα των ηθοποιών, στην κίνηση και στο makeup που σχεδίασαν για τους (εξίσου τρομακτικούς όσο στο παιχνίδι) clickers, στην παρουσίαση ενός κατεστραμμένου και ταυτόχρονα πανέμορφου κόσμου όπου ο πολιτισμός αρχίζει σιγά-σιγά να καταβροχθίζεται από τη φύση. Με λίγες λέξεις, τα πάντα φωνάζουν ‘σεβασμός’ στο αρχικό υλικό, και είναι πραγματικά το μόνο που ζητάνε οι gamers.
Ως παραγωγή της HBO, η παραπάνω αρτιότητα δεν ήταν κάτι που με εξέπληξε ιδιαίτερα. Όμως αυτό που μου έκανε εν τέλει εντύπωση ήταν το πόσο επιτυχημένες και πολλές φορές γενναίες ήταν οι αποφάσεις που πάρθηκαν όσον αφορά την αφήγηση της ιστορίας. Σε κάθε ευκαιρία, η σειρά κρατούσε αναλλοίωτα όλα τα κομμάτια που απαρτίζουν το ταξίδι του Joel και της Ellie στο παιχνίδι, ενώ ταυτόχρονα έβρισκε συνεχώς νέους τρόπους να επεκτείνει τον κόσμο και να δώσει μεγαλύτερο βάθος σε όλους τους χαρακτήρες, όχι μόνο στο πρωταγωνιστικό μας δίδυμο.
Νομίζω αυτό φαίνεται χαρακτηριστικά στο 3ο επεισόδιο, ένα από τα καλύτερα της 1ης σεζόν, όπου η ιστορία του Bill και του Frank δείχνει ότι οι δημιουργοί δε φοβούνται να αλλάξουν κάτι από όσα έχουν προηγηθεί, και να αξιοποιήσουν στο μέγιστο το νέο μέσο για να πουν αυτό που θέλουν. Η θεματική της αγάπης και το πόσο αναγκαία αλλά συνάμα τοξική και επικίνδυνη μπορεί να γίνει σε ένα τέτοιο κόσμο εξερευνά με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο την ανθρώπινη φύση, και δημιουργεί ηθικά διλήμματα που βάζουν σίγουρα σε σκέψη το κοινό. Παράλληλα, όπως και το παιχνίδι, η σειρά είναι ένα συναισθηματικό roller coaster, γεμάτη με στιγμές χαράς και (κυρίως) λύπης, καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για το Joel και την Ellie και βλέπουμε όλα όσα υποφέρουν στο ταξίδι τους.
Ακόμα και αν όλα τα άλλα είχαν αποτύχει, η σειρά ήταν υποχρεωμένη να πετύχει τη σχέση μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών, και ευτυχώς για εκείνη βρήκε τους κατάλληλους ανθρώπους για τη δουλειά. Ο πάντα χαρισματικός και ‘μπαμπάς’ του Ίντερνετ Pedro Pascal δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του ως Joel. Έχοντας αναλάβει ένα ρόλο πολύ απαιτητικό τόσο σωματικά όσο και πνευματικά (και με μεγάλη πίεση φυσικά λόγω της δημοφιλίας του χαρακτήρα), ο ηθοποιός έβγαλε όλο το πόνο και την θλίψη που κουβαλάει μέσα του ο Joel, πολλές φορές μόνο με το βλέμμα του και τις εκφράσεις του προσώπου του.
Αν όμως είχε αυτός δύσκολο έργο, τι να πει κανείς και για την Bella Ramsey, η οποία είναι εξίσου αν όχι και πιο εντυπωσιακή ως Ellie. Όλο το πάθος, ο τσαμπουκάς, αλλά και το χιούμορ ενός από τους καλύτερους χαρακτήρες στην ιστορία του gaming είναι εκεί, και πραγματικά ευελπιστώ οι δύο ηθοποιοί να τιμηθούν όπως πρέπει στα επόμενα βραβεία Emmys για τις ερμηνείες τους. Οι δύο τους συνοδεύονται και από ένα πολύ καλό υποστηρικτικό καστ, με εμένα να ξεχωρίζουν η Anna Torv ως Tess, οι Nick Offerman και Murray Bartlett ως Bill και Frank, και ο Scott Shepherd ως David.
Στα ελάχιστα και πολύ μικρά ζητήματα που είχε η 1η σεζόν, νομίζω το φινάλε της σειράς θα μπορούσε να ήταν λίγο μεγαλύτερο σε διάρκεια. Με περίπου 10-15 λεπτά ακόμα, πιστεύω τα γεγονότα του τελευταίου επεισοδίου θα είχαν ακόμη μεγαλύτερο αντίκτυπο στους τηλεθεατές, καθώς φαίνεται να βιάζεται λίγο σε μερικά σημεία μέχρι να φτάσει στους τίτλους τέλους του. Πέρα από αυτό, ως μεγάλος λάτρης του παιχνιδιού, ίσως θα ήθελα να δω λίγο περισσότερο τους μολυσμένους σε δράση, αν και αναγνωρίζω ότι η μείωση της βίας του παιχνιδιού ήταν μια συνειδητή επιλογή των δημιουργών, και λογικά είναι κάτι που θα περάσει απαρατήρητο σε όσους βλέπουν την ιστορία για πρώτη φορά.
Ο Mazin και ο Druckmann έκαναν κάτι που μέχρι πρότινος έμοιαζε ακατόρθωτο. Πήραν ένα απόλυτα επιτυχημένο και λατρεμένο από όλους παιχνίδι, και το μετέτρεψαν σε μια υπέροχη σειρά που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άλλα projects στο χώρο της τηλεόρασης. Άριστα δομημένο και υποδειγματικά εκτελεσμένο, το The Last Of Us είναι η απόδειξη πως δεν υπάρχει καμία ‘κατάρα’ στις προσαρμογές παιχνιδιών, και ανυπομονώ με τεράστιο ενδιαφέρον να δω τι μας επιφυλάσσει η 2η σεζόν. Υπόλοιπες επίδοξες ταινίες και σειρές βασισμένες σε video games, πάρτε μολύβι και χαρτί: Έτσι το κάνεις!
