Το ημερολόγιο δείχνει και επίσημα ότι έχουμε λιγότερο από μήνα μέχρι την προβολή μιας από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της φετινής χρονιάς, όπως είναι άλλωστε σύνηθες με κάθε ταινία του Christopher Nolan. Ο εμβληματικός σκηνοθέτης πάντα καταφέρνει να φέρνει κάτι συναρπαστικό επί της οθόνης που αφήνει το κοινό με το στόμα ανοιχτό, και όλα δείχνουν ότι το Oppenheimer όχι απλά θα κάνει το ίδιο, αλλά ίσως και είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της καριέρας του μέχρι στιγμής.
Σε μία συνέντευξη που παραχώρησε στο WIRED σχετικά με την ταινία, ο Nolan εστίασε στη συναρπαστική αληθινή ιστορία που κρύβεται πίσω από το βιογραφικό δράμα, η οποία ελπίζει ότι θα γεμίσει το κοινό με ηθικά διλήμματα και έντονες συζητήσεις μόλις την δουν στη μεγάλη οθόνη. Όπως χαρακτηριστικά λέει και ο ίδιος:
“Η ιστορία του Oppenheimer είναι γεμάτη αδύνατες ερωτήσεις… Αδύνατα ηθικά διλήμματα, παράδοξα. Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις στην ιστορία του. Υπάρχουν απλά δύσκολες ερωτήσεις, και αυτό κάνει την ιστορία του τόσο συναρπαστική. Νομίζω μπορέσαμε να βρούμε πολλά πράγματα για να είμαστε αισιόδοξοι στην ταινία, πραγματικά, αλλά υπάρχει και αυτή η ακόμα μεγαλύτερη ερώτηση που κρέμεται από πάνω και τα καπελώνει όλα. Ήταν απαραίτητο να υπήρχαν ερωτήσεις στο τέλος που θα τις άφηνες να ταρακουνήσουν τα μυαλά των ανθρώπων, και να εγείρουν συζητήσεις”.
Ακόμα βέβαια και χωρίς την ηθική αμφισημία που θα διακατέχει την πλοκή, η δημιουργία και μόνο της ταινίας υμνείται ήδη ως ένα τεχνολογικό θαύμα, το οποίο ο Nolan ήταν αποφασισμένος να το φέρει εις πέρας. Με διάρκεια 3 ωρών και η πρώτη του ταινία που είναι ακατάλληλη για ανηλίκους μετά το Insomnia (2002), το Oppenheimer γυρίστηκε με έναν άνευ προηγουμένου συνδυασμό IMAX 65 mm και 65 mm μεγάλου μεγέθους φιλμ. Ακόμη και τα ήδη εμβληματικά ασπρόμαυρα κομμάτια έγιναν με αναλογική φωτογραφία IMAX.
Όλα αυτά δημιουργούν αυτό που ο Nolan θεωρεί την πιο καθηλωτική και “έντονη εμπειρία” που μπορεί να έχει ποτέ το κοινό στο σινεμά, όχι μόνο οπτικά αλλά και συναισθηματικά. Μάλιστα ο Nolan προειδοποιεί ότι οι δοκιμαστικές προβολές της ταινίας άφησαν ιδιαίτερα ταραγμένους τους θεατές, παρομοιάζοντας το συναίσθημα περισσότερο με μια ταινία τρόμου, παρά με μια ιστορική αφήγηση.
“Κάποιοι άνθρωποι έφυγαν από την αίθουσα εντελώς συντετριμμένοι… Δεν μπορούσαν να μιλήσουν. Δηλαδή, υπάρχει ένα αίσθημα φόβου που υπάρχει στην ιστορία και στα υποστρώματα. Αλλά η αγάπη για τους χαρακτήρες, η αγάπη για τις σχέσεις, είναι τόσο δυνατή όσο είχα πάντα”.
Εντυπωσιακό είναι ότι ένας από τους θεατές που ένιωσαν έτσι ήταν και ο Kai Bird, ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου American Prometheus, πάνω στο οποίο χτίστηκε η ταινία. Μετά την εμπειρία είχε δηλώσει τα εξής:
“Αυτή την στιγμή, είμαι καθηλωμένος και αναρρώνω συναισθηματικά που το είδα…Νομίζω ότι θα είναι ένα καταπληκτικό καλλιτεχνικό επίτευγμα, και τρέφω ελπίδες ότι θα διεγείρει μια εθνική, ακόμα και παγκόσμια συζήτηση για τα θέματα που ο Oppenheimer ήθελε απεγνωσμένα να μιλήσει – για το πώς ζούμε στην ατομική εποχή, πώς ζούμε με τη βόμβα και για τον Μακαρθισμό – για το τι σημαίνει να είσαι πατριώτης, και για το ποιος είναι ο ρόλος ενός επιστήμονα σε μία κοινωνία βυθισμένη στην τεχνολογία και στην επιστήμη, για να μιλήσει για δημόσια θέματα”.
Αν και ο κίνδυνος των υψηλών προσδοκιών είναι πάντα ορατός, όλα τα παραπάνω μας προϊδεάζουν ότι ο Nolan θα μας δώσει άλλη μία αξέχαστη κινηματογραφική εμπειρία. Ελπίζουμε στις 21 Ιουλίου να τα καταφέρει!
